" Είναι χαρακτηριστικό του εκπαιδευμένου πνεύματος το ότι μένει ικανοποιημένο με το βαθμό ακρίβειας που επιτρέπει η φύση του ζητήματος και δεν αναζητεί την απόλυτη ακρίβεια εκεί όπου είναι δυνατή μόνο η προσέγγιση της αλήθειας"...
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Το να μπορεί κανείς να κάνει τις σωστές προσεγγίσεις σε διάφορα προβλήματα Φυσικής (και όχι μόνο) είναι σίγουρα μια πολύ σημαντική ικανότητα. Κι΄ όμως στα περισσότερα (αν όχι όλα) σχολικά ή και Πανεπιστημιακά βιβλία δεν δίνεται (κατά τη γνώμη μου) ιδιαίτερη έμφαση στην «καλλιέργεια» αυτής της ικανότητας. Ούτε και υπάρχει κάποια συστηματική παρουσίαση του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσε –ίσως- κάποιος να «εξασκηθεί» στο να επιλέγει την καλύτερη (ανάλογα με το πρόβλημα) δυνατή προσέγγιση.
(Ακολουθεί μια μικρή εργασία για τις προσεγγίσεις):
http://img.tfd.com/wiki/8/81/Approximation_volume_deformation.png
Γιάννη καλή δουλειά και κατά την γνώμη μου καλά κάνεις και στοχεύεις προς αυτή την κατεύθυνση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλλιέργεια της γνώσης έπρεπε να είναι το ζητούμενο στο σχολείο και όχι μόνο η παροχή ογκώδης πληροφοριών και γνώσεων, η εκμάθηση μεθοδολογιών και αστείρευτων ασκήσεων με τεχνάσματα και ευφάνταστους τρόπους επίλυσης πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει και δεν το κάνει το σύστημα (δες Πανελλήνιες εξετάσεις) δεν θα το κάνω δυστυχώς ούτε και εγώ.
Μάκη, σ΄ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή